Ludzie dotknięci wadą rozpoznawania barw nadają się do pewnych zawodów, przede wszystkim w komunikacji (kolejarze, marynarze* kierowcy samochodowi, lotnicy) oraz w takich zawodach jak farbiarstwo itd. Badanie celem wykrycia zaburzeń w rozpoznawaniu barw przeprowadza się najczęściej za pomocą specjalnych tablic mozaikowych, na których np. na tle zielonym jest cyfra koloru czerwonego lub tp. Można badać również za pomocą kłębków włóczek o rozmaitej barwie, polecając badanemu wybrać np. włóczki zielone lub czerwone. Nie zawsze odpowiednie dobranie szkieł poprawia wzrok, zdarzają się stany niedowidzenia (amblyopia) jednego lub obu oczu, gdzie żadne szkło nie może nic pomóc. Często oko zezujące jest równocześnie okieni niedowidzącym. Za pomocą odpowiedniego ćwiczenia możemy doprowadzić do poprawy wzroku. Zaburzenia w rozpoznawaniu barw zdarzają się najczęściej na tle dziedzicznym i występują przeważnie u mężczyzn (8% wszystkich mężczyzn i 1% kobiet źle rozpoznaje barwy). Najczęściej nie rozróżnia się barwy czerwonej i zielonej, co można stwierdzić już u dzieci, które nie mogą znaleźć np. czerwonej poziomki wśród zielonych listków. Zdarzają się również wady w rozpoznawaniu barwy niebieskiej i żółtej, lub też zupełna ślepota na barwy, są to jednak wady rzadko występujące.