Podczas zabiegu ustawiamy gałkę oczną w pozycji prawidłowej na wprost, a przez odpowiednie postępowanie pooperacyjne doprowadzamy do prawidłowego zgojenia się mięśni. Porażenia mięśni ocznych powstają nagle w chorobach nerwów unerwiających mięśnie oczne, w chorobach mózgu lub wskutek urazów. Ponieważ mięsień porażony nie działa, oko ustawia się w kierunku działania mięśnia przeciwległego, nie może się poruszać w pewnym kierunku, wskutek czego powstaje zdwojenie widzenia (diplopia). Chory chcąc uniknąć podwójnego widzenia, które niekiedy doprowadza do zawrotów głowy a nawet wymiotów, zasłania oko o porażonym mięśniu. Zależnie od przyczyny, porażenie może się cofnąć po kilku tygodniach lub też pozostać na trwałe. W takich wypadkach możemy operacyjnie usunąć nieprawidłowe ustawienie gałki ocznej przez przeszczepienie przyczepów innych, prawidłowo unerwionych mięśni ocznych. Pielęgniarstwo okulistyczne dzieli się na pielęgniarstwo ogólne chorych ocznych i na wykonywanie zabiegów okulistycznych pod kierunkiem i na polecenie lekarza. Pielęgniarstwo ogólne odbywa się w myśl tych samych zasad jak w innych specjalnościach lekarskich z tym może dodatkiem, że od pielęgniarki wymaga się jeszcze więcej spokoju i opanowania, współczucia i taktu, chory na oczy bowiem jest niezaradny, drażnią go zbyt głośne rozmowy, boi się nagłych ruchów i hałasów. Wada rozpoznawania barw Ludzie dotknięci wadą rozpoznawania barw nadają się do pewnych zawodów, przede wszystkim w komunikacji (kolejarze, marynarze* kierowcy samochodowi, lotnicy) oraz w takich zawodach jak farbiarstwo itd. Badanie celem wykrycia zaburzeń w rozpoznawaniu barw przeprowadza się najczęściej za pomocą specjalnych tablic mozaikowych, na których np. na tle zielonym jest cyfra koloru czerwonego lub tp. Można badać również za pomocą kłębków włóczek o rozmaitej barwie, polecając badanemu wybrać np. włóczki zielone lub czerwone. Nie zawsze odpowiednie dobranie szkieł poprawia wzrok, zdarzają się stany niedowidzenia (amblyopia) jednego lub obu oczu, gdzie żadne szkło nie może nic pomóc. Często oko zezujące jest równocześnie okieni niedowidzącym. Za pomocą odpowiedniego ćwiczenia możemy doprowadzić do poprawy wzroku. Zaburzenia w rozpoznawaniu barw zdarzają się najczęściej na tle dziedzicznym i występują przeważnie u mężczyzn (8% wszystkich mężczyzn i 1% kobiet źle rozpoznaje barwy). Najczęściej nie rozróżnia się barwy czerwonej i zielonej, co można stwierdzić już u dzieci, które nie mogą znaleźć np. czerwonej poziomki wśród zielonych listków. Zdarzają się również wady w rozpoznawaniu barwy niebieskiej i żółtej, lub też zupełna ślepota na barwy, są to jednak wady rzadko występujące.