W przypadkach niezborności (astigmatisynus) przepisuje się tzw. szkła walcowate, czyli cylindryczne. U ludzi starszych nie mogących czytać przepisuje się szkła zbierające o odpowiedniej sile stosownie do wieku. Po operacjach zaćmy chory musi używać silnych szkieł zbierających, zazwyczaj o sile 10 D. Do czytania szkło musi być jeszcze silniejsze, zazwyczaj 13 D. Miarą siły załamywania szkieł optycznych jest jednostka, którą nazywamy 1 dioptria. Soczewka, która promienie równoległe skupia w swym ognisku o odległości 1 m, posiada siłę załamywania 1 D. (dioptria). Jeśli soczewka jest 5 razy silniejsza i ogniskowa jej wynosi 20 cm, to jej siła załamywania wynosi 5 dioptrii. Na oznaczenie dioptrii używamy znaku D. Oprócz szkieł noszonych w postaci okularów istnieją jeszcze tzw. szkła kontaktowe, które umieszcza się wprost na rogówce oka pod powiekami. Szkło takie o wadze 0,5 g oddawać może w niektórych wadach wielkie usługi, pozwala bowiem wyraźnie widzieć i tym chorym, którym zwyczajne szkła okularowe nie mogą poprawić wzroku.