Chory po operacji musi być wygodnie ułożony, ciepło przykryty, jeśli pielęgniarka nie czuwa przy chorym stale, musi umieścić dzwonek blisko ręki chorego, aby mógł zawezwać pielęgniarkę. Ponieważ chory nie powinien wiele mówić, należy raczej przewidzieć, czego w danej chwili chory potrzebuje i raczej zapytać go o to. Gdy chory był operowany w narkozie, pielęgniarka musi czuwać, aż chory całkowicie odzyska przytomność i będzie panował nad sobą. Pielęgniarka musi mieć przygotowaną szalkę i serwetkę lub ręcznik, aby nie dopuścić do zawalania pościeli i bielizny przy wymiotach. Wszystkie zauważone nieprawidłowości w stanie chorego, silniejsze bóle, przemakanie lub krwawienie spod opatrunku należy natychmiast meldować lekarzowi. Powinien otworzyć usta i głęboko oddychać, a trzy pielęgniarki lub sanitariuszki powoli unoszą chorego i podnoszą na wózek. Należy przewozić chorego powoli, zwłaszcza przy zmianie kierunku jazdy; chorego wywozimy z sali głową naprzód. Chorych, bardzo otyłych i ciężkich można operować wprost na łóżku, aby uniknąć konieczności przenoszenia. W tym celu podkłada się pod przednią i tylną część łóżka specjalne do tego celu służące wózki i zawozi chorego na czysto zasłanym łóżku na salę operacyjną, a po dokonanym zabiegu z powrotem na salę chorych.